به نقل از «قدس آنلاین»

کی‌یف ممکن است مناطق بیشتری را از دست بدهد/ تعداد مهاجرین اوکراینی در آلمان

تاریخ انتشار: ۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۲۸۲۴۳

به گزارش قدس آنلاین،  ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین روز یکشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی به این موضوع اعتراف کرد که نیروهای مسلح این کشور در خط مقدم جبهه با وضعیت بسیار دشواری روبرو هستند و اوکراین در معرض خطر از دست دادن سرزمین‌های بیشتری قرار دارد. 

زلنسکی گفت: «فشار در خط مقدم بسیار قوی است. ما دائماً ۱۰۰ متر و ۵۰ متر دیگر را از دست خواهیم داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر شرایط به همین صورت پیش برود، ممکن است به دلیل کمبود شدید توان نظامی در ارتش،  کشور متحمل خسارات ارضی بیشتری شود.»

در عین حال دیمیتری کوله‌با، وزیر امور خارجه اوکراین در گفتگویی با شبکه تلویزیونی ABC مدعی شد که مناطق از دست رفته توسط ارتش اوکراین اهمیت استراتژیک خاصی ندارند. او گفت: این واقعیت دارد که ما سرزمین‌هایی را از دست داده‌ایم، اما آنها نقش استراتژیکی برای ثبات کلی اوضاع در خط مقدم نداشتند.

چند روز قبل، وزیر دفاع روسیه، سرگئی شویگو اعلام کرد که ارتش این کشور در جریان عملیات تهاجمی بیش از ۳۱۷ کیلومتر مربع را از کنترل نیروهای مسلح اوکراینی خارج کردند. 

در عین حال شبکه اسکای نیوز به نقل از کارشناسان گزارش داده که در سال جاری اوکراین ممکن است سرزمین‌های بزرگ‌تری، از جمله بخش قابل توجهی از منطقه دونباس که هنوز تحت کنترل کی‌یف باقی مانده را از دست بدهد. کارشناسان غربی تایید می‌کنند که ارتش روسیه در خط مقدم جبهه همچنان در حال پیشروی به جلو است و نیروهای مسلح اوکراین به دلیل کمبود نیرو و مهمات مجبور به ترک مناطق بیشتری شده و در حال عقب نشینی هستند.

پیش از این، روزنامه آمریکایی واشنگتن پست هشدار داد که کاهش ذخایر مهمات ارتش اوکراین خطر شکست آنها را افزایش داده است. به نوشته این نشریه، در نتیجه، نیروهای مسلح اوکراین ممکن است تا فواصل قابل توجهی عقب نشینی کنند و این مسئله فقط به شهر آودیوکا محدود نخواهد شد.

زلنسکی تلفات ارتش اوکراین را کمتر از آمار موجود در آمریکا اعلام کرد

روزنامه نیویورک تایمز شب گذشته گزارش  داد که تعداد سربازان کشته شده نیروهای مسلح اوکراین که توسط ولادیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین اعلام شده، بیش از دو برابر کمتر از  آمار دریافتی در ایالات متحده طی سال گذشته است.

زلنسکی روز گذشته در چارچوب اجلاس "اوکراین. ۲۰۲۴" برای نخستین بار شمار کشته شدگان در میان نظامیان اوکراینی از زمان آغاز درگیری نظامی را اعلام و این تعداد را  ۳۱ هزار نفر خواند. او  تعداد مجروحان را نیز مشخص نکرد. رئیس جمهور اوکراین گفت که در مورد آن صحبت نخواهد کرد، "زیرا روسیه نباید بداند که چه تعداد سرباز اوکراینی میدان جنگ را ترک کردند."

زلنسکی در عین حال اعتراف کرد که روسیه در حال حاضر هفت برابر بیشتر از ارتش اوکراین نیروی نظامی در اختیار دارد. 

به نوشته این نشریه آمریکایی، رقم ذکر شده توسط زلنسکی در تضاد شدید با تخمین مقامات آمریکایی است که تابستان گذشته تلفات ارتش اوکراین را بسیار بیشتر  اعلام و گفته بودند که حدود ۷۰ هزار اوکراینی کشته و حداقل ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار زخمی شدند.

این نشریه افزود که قادر به تأیید اطلاعات ارائه شده شده توسط زلنسکی نیست. علاوه بر این، در این گزارش آمده که به گفته مقامات آمریکایی، تلفات ارتش روسیه چندین برابر کمتر از تعداد کشته شدگان در میان نیروهای مسلح اوکراین است.

این روزنامه‌ سخنرانی روز یکشنبه زلنسکی را «غیرعادی» خوانده و یادآور شد که در حال حاضر نیروهای اوکراینی در حال از دست دادن مناطق بیشتری در خط مقدم جبهه هستند، در حالی که نیروهای مسلح روسیه به حملات تهاجمی خود ادامه می‌دهند.

ماریا زاخارووا، سخنگوی  وزارت خارجه روسیه نیز شب گذشته گفت: همه اوکراینی‌ها و به‌ویژه نظامیان متوجه می‌شوند که زلنسکی وقتی درباره تلفات در صفوف ارتش صحبت می‌کند، آشکارا دروغ می‌گوید. به عقیده او، شهروندان اوکراینی برای رئیس جمهور فعلی این کشور مردم نیستند، بلکه منابعی تلقی می‌شوند که می توان از آنها برای دریافت کمک‌های مالی بیشتر از غرب استفاده کرد.

زلنسکی قول داد از  تسلیحات غربی برای حمله به روسیه استفاده نکند

ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین اعلام کرد که نیروهای مسلح این کشور حق استفاده از سلاح‌های غربی برای حمله به خاک روسیه را ندارند. 

او این روز یکشنبه در کنفرانس مطبوعاتی در چارچوب اجلاس "اوکراین. ۲۰۲۴"، مدعی شد: اوکراین نه امکان و نه حق آن را دارد و نه هرگز از تسلیحات نظامی شرکای خود در مناطقی غیر از خاک اوکراین استفاده خواهد کرد.

این در حالی است که مقامات روسی بارها گفته‌اند که نیروهای اوکراینی از تجهیزات نظامی غربی برای حمله به مناطق غیرنظامی و شهرهایی در خاک روسیه استفاده کردند و بقایای برجای مانده از این سلاح‌ها، این مسئله را تایید می‌کند.

وجود شبکه‌ای از پایگاه‌های سری آمریکایی در اوکراین در امتداد مرز با روسیه 

روزنامه نیویورک تایمز روز یکشنبه گزارش داد که در طول هشت سال گذشته، شبکه‌ای از پایگاه‌های نظامی مخفی در اوکراین در امتداد مرز با روسیه با بودجه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) ساخته شده است.

به گفته منابع خبری این نشریه، این پایگاه‌ها شامل یک پناهگاه نظامی نیروهای مسلح اوکراین است که به طور کامل با بودجه سیا ساخته شده است که به عنوان مرکز سری کنترل اوضاع برای ارتش اوکراین عمل می‌کند.

علاوه بر آن، این روزنامه آمریکایی یادآور شد که سازمان سیا داده‌های اطلاعاتی برای انجام حملات موشکی هدفمند را در اختیار اوکراین قرار می‌دهد و همچنین تحرکات نیروهای مسلح روسیه در خط تماس را زیر نظر دارد.

همچنین، به نوشته این نشریه، سیا به کی‌یف کمک کرد تا نسل جدیدی از جاسوسان اوکراینی را تربیت کند تا در روسیه و سراسر کشورهای اروپا فعالیت داشته باشند.

در اواخر سال گذشته، رئیس سرویس امنیتی اوکراین، واسیلی مالیوک، گفت که کی‌یف قصد دارد عملیات اطلاعاتی خود را تقویت کند و در سال ۲۰۲۴ حملاتی را به عمق خاک روسیه برنامه ریزی کرده است.

زاخارووا: سیا در حملات موشکی اوکراین به نظامیان روس نقش دارد

ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه شب گذشته در یک گفتگوی تلویزیونی اعلام کرد که علاوه بر تامین تسلیحاتی کی‌یف از سوی غرب،  آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده (سیا) و سرویس های اطلاعاتی بریتانیا اطلاعات لازم و مختصات دقیق را برای حملات موشکی هدفمند به نیروهای مسلح روسیه در اختیار طرف اوکراینی قرار می دهند و اکنون در خود ایالات متحده نیز به این مسئله اعتراف می‌کنند.

او تاکید کرد که وزارت خارجه روسیه در طول دو سال گذشته بارها درباره مشارکت اطلاعاتی و حتی استفاده از عوامل غربی به عنوان توپچی برای نیروهای مسلح اوکراین صحبت کرده است.

اوکراین موشک‌هایی با برد ۷۰۰ کیلومتر تولید کرده است

الکساندر کامیشین، وزیر صنایع استراتژیک اوکراین اعلام کرد که نیروهای مسلح این کشور در حال حاضر موشک‌های تولید داخلی با برد ۷۰۰ کیلومتر در اختیار دارند.

وی در حاشیه اجلاس "اوکراین. ۲۰۲۴" گفت: «مهمترین برنامه برای ما توسعه برنامه موشکی است، اما من چیزی بیش از آنچه رئیس جمهور [ولادیمیر زلنسکی] گفته در مورد آن نمیگویم. ما اکنون سلاح‌های دوربرد داریم که اهدافی در فاصله ۷۰۰ کیلومتری را هدف قرار می‌دهد.»

این در حالی است که چند روز قبل نخست وزیر اوکراین، دنیس شمیگال به وضعیت نامناسب ارتش در خط مقدم و برتری نیروهای مسلح روسیه در عرصه هوا اعتراف کرد. به گفته او، دریافت موشک‌های دوربرد برای اوکراین برای "حمله به انبارها و پستهای فرماندهی در پشت خط مقدم" بسیار مهم است. شمیگال معتقد است که فقدان  تسلیحات دوبرد موقعیت نامطلوب ارتش اوکراین در جبهه را توضیح می‌دهد.

اوکراین زیرساختارهای لازم برای موشک تاروس را ندارند

ایوان تیموچکو، رئیس ستاد ذخیره نیروهای زمینی ارتش اوکراین فاش کرد که نیروهای مسلح این نه حامل مناسب و نه زیرساختی برای پشتیبانی از موشک‌های دوربرد تاروس آلمانی را در اختیار ندارند.

به گفته این مقام نظامی، متأسفانه، هماهنگی و آماده سازی سریع زیرساختارهای موجود در اوکراین برای این نوع موشک‌ها  غیرممکن است. وی همچنین یادآور شد که می توان چنین موشک هایی را از پرتابگرهای سوئدی گریپن پرتاب کرد. با این حال، ابتدا سوئد باید آنها را به اوکراین منتقل کند.

با این حال، تیموچکو اعتراف کرد که حتی در صورت اتخاذ چنین تصمیمی، آموزش خدمه و فراهم سازی شرایط زمینی مورد نیاز زمانبر خواهد بود.

دفتر زلنسکی: روسیه ممکن است به کنفرانس مربوط به اوکراین در سوئیس دعوت شود

آندری ارماک، رئیس دفتر رئیس جمهور اوکراین روز یکشنبه در اجلاس "اوکراین. ۲۰۲۴" اعلام کرد که روسیه ممکن است دعوت نامه مربوط به شرکت در کنفرانس بین المللی در مورد حل و فصل اوضاع اوکراین که قرار است در سوئیس برگزار شود، را دریافت کند. 

وی توضیح داد: در اولین اجلاس قرار است طرحی بر اساس "فرمول صلح" رئیس جمهور ولادیمیر زلنسکی تدوین شود و پس از آن رویدادهای دیگری برنامه ریزی شود. در اجلاس دوم، پیش‌بینی می‌کنیم که چه زمانی این طرح آماده خواهد شد و این بسیار مهم است. بنابراین در اجلاس دوم ممکن است شرایطی پیش بیاید که به طور مشترک از نمایندگان فدراسیون روسیه هم دعوت شود تا این طرح به آنها ارائه شود.

یک روز قبل، ایگنازیو کاسیس، وزیر امور خارجه سوئیس گفت که چندین طرح صلح برای اوکراین وجود دارد که به طور علنی هنوز مورد بحث قرار نگرفته است. به گفته وی، برن مایل است کنفرانسی ترتیب دهد که هدف از آن تدوین راهکاری در مسیر دستیابی به صلح در اوکراین خواهد بود.

وزیر دفاع اوکراین: برای سال ۲۰۲۴ برنامه‌ای داریم که فاش نمی‌شود

رستم عمروف، رئیس وزارت دفاع اوکراین  اعلام کرد که مقامات نظامی این کشور در حال حاضر یک برنامه عملیاتی مشخص برای سال ۲۰۲۴ دارد، اما جزئیات آن فاش نشده است. او در کنفرانس "اوکراین. ۲۰۲۴" در این باره گفت: ما هر کار ممکن و غیرممکنی را انجام می دهیم. طرح اقدامات نظامی برای سال ۲۰۲۴ از قبل وجود دارد. البته ما در مورد آن علنی صحبت نخواهیم کرد.

به گفته وزیر، دفاع این طرح به نتیجه گرفتن در میدان نبرد کمک خواهد کرد. با این حال او جزئیاتی در این باره ارائه نکرد.

شکایت وزیر دفاع اوکراین از تاخیر در تامین تسلیحاتی از سوی غرب

رستم عمروف، وزیر دفاع اوکراین همچنین اعلام کرد که حدود ۵۰ درصد از تسلیحات ارسال شده توسط غرب به موقع به دست نیروهای مسلح این کشور نمی رسد. عمروف گفت: «از آنجایی که وضعیت در جبهه بسیار پویا و دائماً در حال تغییر است، ۵۰ درصد [سلاح‌های غرب] به موقع نمی‌رسند. اگر عدم ارسال تمامی تسلیحات لازم را کنار بگذاریم،  آنچه تخصیص داده می‌شود هم به موقع به دست نیروهای ما نرسیده  و باعث از دست دادن نیروها و مناطق بیشتری شده است.»

وزیر دفاع همچنین تاکید کرد که کی‌یف "هر کار ممکن و غیر ممکنی" را انجام می دهد تا اطمینان حاصل شود که تحویل مهمات و سلاح به موقع انجام شود.

قصد کشورهای گروه ۷ برای مجبور کردن روسیه به پرداخت غرامت به اوکراین 

رهبران کشورهای گروه G۷ بیانیه مربوط به دارایی‌های مسدود شده روسیه را تصویب کردند که در آن تاکید شده؛ تا زمانی که این کشور به اوکراین «غرامت» نپردازد، دارایی‌های مسدود شده مسکو را آزاد نخواهند کرد.

در بیانیه منتشر شده در وب سایت رسمی کمیسیون اروپا آمده است: تا زمانی که روسیه غرامت مربوط به خسارتی را که به اوکراین وارد کرده را پرداخت نکند، دارایی هایش مسدود باقی خواهد ماند.

در این سند یادآوری شده، پیش از اجلاس سران گروه G۷ که از ۱۳ تا ۱۵ ژوئن در ایتالیا برگزار می‌شود، وزرای کشورهای عضو باید راه‌های به‌روز شده برای استفاده از دارایی‌های مسدود شده روسیه برای حمایت از اوکراین و تطبیق این گزینه‌ها با سیستم‌های حقوقی اروپا را ارائه دهند.

چند روز قبل، نایب رئیس شورای فدراسیون (سنای) روسیه، نیکولای ژوراولف گفت که مسکو حق دارد در صورت تلاش کشورهای غربی برای مصادره دارایی های مسدود شده این کشور، اقدامات متقارنی را اعمال کند، زیرا این مصادره غیرقانونی اموال یک کشور مستقل است. 

درخواست برکناری ماکرون به دلیل افزایش کمک‌ها به اوکراین 

پس از امضای توافقنامه امنیتی دوجانبه با کی‌یف و اعلام افزایش کمک‌های مالی و نظامی به اوکراین، امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه باید استعفا دهد. فلوریان فیلیپو، رئیس حزب میهن پرستان فرانسه، روز یکشنبه این نظر را در شبکه اجتماعی X (توئیتر سابق) به اشتراک گذاشت و نوشت: ماکرون می‌خواهد پول بیشتری را به هزینه مردم فرانسه، به ویژه کشاورزان ما، برای اوکراین خرج کند! باید او هر چه سریعتر از سمت ریاست جمهوری کنار گذاشته شود.

به عقیده این سیاستمدار، افزایش کمک به نیروهای مسلح اوکراین یک "اقدام تحریک آمیز بزرگ" توسط ماکرون علیه کشاورزان فرانسوی است.

پیش از این، بلومبرگ گزارش داده بود که دولت فرانسه به دنبال راه‌هایی برای پس انداز پول است تا بتواند ۳ میلیارد یورو وعده داده شده را به اوکراین تامین کند. طبق این اطلاعات، یک راه حل ممکن می تواند کاهش هزینه های وزارتخانه های دفاع، امور خارجه و دارایی باشد.

اوکراین "ردپایی از روسیه" در اعتراضات کشاورزان لهستانی پیدا کرد

دیمیتری کول‌با، وزیر امور خارجه اوکراین، روز گذشته در کنفرانس «اوکراین. ۲۰۲۴" ابراز عقیده کرد که در مسدود کردن گذرگاه‌های مرزی در مرز بین لهستان و اوکراین توسط کشاورزان لهستانی "ردپایی از روسیه" وجود دارد.

او گفت: «آنچه در لهستان اتفاق می‌افتد یک ردپای آشکار  از روسیه است. و هدف نیز بسیار ساده است - بازی کردن بر اساس شرایط با هدف ایجاد اختلاف بین اوکراین و لهستان.»

رئیس وزارت خارجه اوکراین دو راه برای اصلاح وضعیت فعلی می بیند: حفظ وحدت با متحدان و تلاش هر روزه برای رسیدن به نتایج مشخص. او همچنین معتقد است که اوکراین از طریق تامین تسلیحاتی همه روزه، بسته های تحریمی جدید و انتقال دارایی‌های مسدود شده روسیه کمک خواهد شد.

روز یکشنبه مشخص شد که در لهستان افراد ناشناس ۱۶۰ تن غلات اوکراینی  که در واگن‌های مهر و موم شده قطار به بندر گدانسک منتقل شده بود، را بیرون ریخته و از بین بردند. مقامات کی‌یف یادآور شدند که این چهارمین مورد "از چنین اقدامات بدون مجازات و بدون مسئولیت" است که در لهستان رخ میدهد.

آلمان در فکر تحویل سربازان وظیفه اوکراینی به کی‌یف است

موضوع انتقال سربازان وظیفه اوکراینی به کی‌یف در بوندستاگ مطرح شده است.  یکی از نمایندگان پارلمان از حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان، به دولت فدرال توصیه کرده است که  مردان اوکراینی که در سن انجام وظیفه سربازی هستند را به کی‌یف تحویل دهد. او پرسیده که چه موانعی برای این کار وجود دارد و آیا دولت فدرال چنین انتقالی به اوکراین را در آینده منتفی می‌داند.

بنیامین اشتراسر، مسئول امور پارلمانی وزارت دادگستری آلمان به سوال نمایندگان پارلمان درباره سرنوشت سربازان وظیفه اوکراینی پاسخ داد. او یادآور شد: مبنای حقوقی چنین تصمیماتی، کنوانسیون اروپایی استرداد و کنوانسیون اروپایی کمک متقابل در امور کیفری است. وی تاکید کرد که تا زمانی که شخصی دارای مجوز اقامت معتبر در خاک آلمان باشد، حق دارد در این کشور بماند. 

اوکراینی‌ها بعد از ترک‌ها به دومین گروه بزرگ مهاجرین در آلمان هستند

داده‌های منتشر شده در وب سایت اداره آمار فدرال آلمان نشان داده است که اتباع مهاجر اوکراینی پس از شهروندان ترکیه، به دومین گروه از جمعیت خارجی در آلمان تبدیل شده‌اند.

طبق این اطلاعات، بدین ترتیب، از ژانویه ۲۰۲۲ تا اکتبر ۲۰۲۳، تعداد اوکراینی‌های ساکن آلمان از ۱۳۸ هزار نفر به ۱.۱۵ میلیون نفر افزایش یافت. سهم اوکراینی‌ها در کل جمعیت این کشور در این بعد زمانی مشخص، از ۰.۲ به ۱.۴ درصد افزایش یافته است.

در نتیجه در اکتبر ۲۰۲۳، مهاجرین اوکراینی پس از ترک‌ها (که تعداد آنها ۱.۶ درصد جمعیت یا ۱.۳۹ میلیون نفر است) دومین گروه بزرگ جمعیت خارجی در آلمان شدند.

همچنین اشاره شده که جریان پناهجویان از اوکراین به آلمان در سال ۲۰۲۳ کاهش یافته، اما در مقایسه با دوره قبل از  درگیری نظامی همچنان در سطح بالایی باقی مانده است. در سال ۲۰۲۳، حدود ۲۷۷ هزار پناهجو از اوکراین وارد آلمان شدند و ۱۵۶ هزار پناهجو نیز این کشور را ترک کردند. خالص مهاجرت ۱۲۱ هزار نفر شده است. در سال ۲۰۲۲، خالص مهاجرت به ۹۶۰ هزار نفر رسید. پیش از این، در سال ۲۰۲۱، تنها ۶ هزار اوکراینی به آلمان آمده بودند و در سال ۲۰۲۰ این رقم ۵ هزار نفر بود.

منبع: خبرگزاری تسنیم

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: اتحادیه اروپا جنگ روسیه و اوکراین نیروهای مسلح نیروهای مسلح این کشور نیروهای مسلح اوکراین دارایی های مسدود شده نیروهای مسلح روسیه رئیس جمهور اوکراین ولادیمیر زلنسکی دفاع اوکراین مناطق بیشتری ارتش اوکراین اوکراینی ها حال حاضر امور خارجه روز یکشنبه خط مقدم یادآور شد سال گذشته وزیر دفاع سال ۲۰۲۴ هزار نفر موشک ها سلاح ها روز قبل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۲۸۲۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی هستیم!

فرارو- برونو ماکائس؛ وزیر سابق امور اروپای پرتغال در فاصله سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ میلادی، چند ماه پیش در ضیافتی خصوصی شرکت داشتم. یک وزیر عالیرتبه اروپایی حاضر در آن ضیافت توصیح می‌داد که اگر دونالد در انتخابات ریاست جمهوری در ماه نوامبر پیش رو پیروز شده و باعث لغو تمام حمایت‌های امریکا از اوکراین شود چه رخ خواهد داد.

به گزارش فرارو به نقل از نیواستیتسمن، او توضیح می‌داد که کشورش که عضو ناتو است و چاره‌ای جز جنگیدن در کنار اوکراین در داخل اوکراین نخواهد داشت مگر آن که کشور‌های بزرگ اروپایی برای جایگزینی تلاش‌های امریکا با پیشنهادی بعید وارد عمل شوند. همان طور او بیان کرد چرا کشورش باید منتظر شکست اوکراین و به دنبال آن بسیج نیروی اجباری در روسیه برای افزایش صفوف ارتش آن کشور باشد؟

برخی از حضار در آن ضیافت این احساس اطمینان را داشتند که همگان در اروپا برای تبدیل اوکراین به قربانی آماده نیستند. عده‌ای دیگر از حضار می‌ترسیدند که چنین همبستگی‌ای به وقوع جنگی در سراسر قاره اروپا منجر شود. با این وجود، این دقیقا همان نکته‌ای بود که آن وزیر اروپایی به آن اشاره کرد: آیا می‌توان گفت که جنگ به ما مربوط نیست؟

شاید هر اروپایی چه بداند و چه نداند از پیش درگیر منازعه‌ای بوده که بسیار بزرگتر از آن چیزی است که دو سال پیش به نظر می‌رسید. در طول یک سال گذشته روسیه و اوکراین استحکامات سنگینی در امتداد خط تماس در منطقه دونباس ساخته اند تا برای یک جنگ طولانی آماده شوند.

همسایگان آن دو کشور نیز در حال اماده سازی بوده اند. لیتوانی، لتونی و استونی طرحی را برای ایجاد یک خط دفاعی مشترک بالتیک در امتداد مرز‌های خود با روسیه و بلاروس با الهام از سیستم‌های دفاعی بسیار موثر مستقر در اوکراین تصویب کردند. امروزه نیرو‌های تغذیه کننده درگیری قدرتمندتر از نیرو‌هایی هستند که به سمت نظم گرایش دارند. شاید به همین خاطر است که بسیاری از جنگ‌ها حل نشده رها می‌شوند.

جنگ‌ها ممکن است مانند درگیری‌های سوریه یا یمن از دید ما دور باشند؛ یعنی تکرار وحشت‌های روزانه در مقیاسی کم و بیش ثابت. اکنون امید این است که اوکراین و در مقیاس گسترده‌تر خاورمیانه از آن سرنوشت فرار کنند. ترس بزرگ آن است که این منازعات به آتش سوزی‌های گسترده تری تبدیل شوند.

پس از حمله ایران به اسرائیل، آرامش زیادی ایجاد شد، زیرا به نظر می‌رسید از یک جنگ همه جانبه بین دو کشور جلوگیری به عمل آمده است و یا آن که جنگ آغاز شده بود؟ در هر حال، حمله موشکی و پهپادی تماشایی ایران به اسرائیل در تاریخ ۱۳ آوریل غیر قابل تصور به نظر می‌رسید. حتی محدودیتی که ایران در این مورد از خود نشان داد ممکن است چیزی جز برنامه ریزی محتاطانه برای یک درگیری طولانی در آینده نبوده باشد. درگیری‌ها در عصر خطر تازه ممکن است آغاز یا پایان روشنی نداشته باشند.

در این میان، ویرانی از پیرامون به مرکز قدرت در درون نظام جهانی سرایت می‌کند و تفاوت میان مرکز و پیرامون فرو می‌ریزد. یک بار دیگر اوکراین را در نظر بگیرید. بخشی از اهمیت تاریخی این درگیری آن است که نشان می‌دهد دموکراسی‌های غربی از موقعیت پلیس‌های جهان میانجی‌هایی که تلاش می‌کنند نظم را در نقاط مختلف احیا کنند به جایگاه رقبای فعال تنزل موقعیت و جایگاه پیدا کرده اند. حتی عراق و افغانستان بیش‌تر به عنوان عملیات پلیسی علیه تروریسم معرفی شدند تا جنگ‌های سنتی. از آغاز حمله "ولادیمیر پوتین" رویداد‌های اوکراین به طور قابل توجهی جدید و خطرناک به نظر می‌رسید نه به این خاطر که این اولین درگیری بزرگ در اروپا پس از جنگ جهانی دوم بود بلکه بدان خاطر که با درگیر شدن بسیاری از قدرت‌های بزرگ جهان در آن نزاع همراه بود و بازیگری برای مهار درگیری باقی نماند.

آیا امریکا به طور مستقیم در جنگ اوکراین دخالت دارد؟ من می‌ترسم که این گونه باشد. زمانی که پوتین تصمیم گرفت از زرادخانه هسته‌ای خود به عنوان ابزاری باج خواهی برای محدود کردن حمایت نظامی غرب از کی یف استفاده کند امریکا به طور مستقیم درگیر ماجرا شد. شاید دولت بایدن می‌توانست سیاست متفاوتی را اتخاذ کند، اما به سرعت به این نتیجه رسید که فروپاشی خطوط روسیه ممکن است کرملین را به استفاده از سلاح هسته‌ای در اوکراین تحریک کند و پس از آن حتی ممکن بود امنیت شهروندان آمریکایی نیز در معرض خطر قرار گیرد.

جو بایدن و مقام‌های ارشد دولت اش متقاعد شده اند که خطر تشدید تنش هسته‌ای واقعی است. این ریسک هر محاسباتی را شکل می‌دهد از جمله این که تا چه اندازه باید از اوکراین با فناوری پیشرفته نظامی حمایت کرد. سلاح‌های هسته‌ای به جای دفاعی بودن تهاجمی شده اند و با محافظت از ارتش مهاجم در برابر خطر شکست جنگ‌های فتح آمیز را ممکن می‌سازند.

آن تسلیحات به تنهایی یک پیروزی اوکراینی را که زمانی قابل تصور به نظر می‌رسید اکنون به یک امکان بعید و بسیار دور تبدیل کرده اند. تحول دومی وجود داشت که محدودیت‌های قدرت غرب را آشکار می‌ساخت: اقتصاد روسیه که تحت تحریم قرار گرفته نه تنها آن گونه که بایدن چند روز پس از حمله پیش بینی کرده بود از هم فرونپاشید بلکه حتی از سال ۲۰۲۲ تاکنون رشد بهتری در مقایسه با رشد اقتصادی آلمان یا بریتانیا در همان بازه زمانی را به ثبت رسانده است. از حدود یک دهه پیش بسیاری از مفسران درباره توزیع مجدد قدرت اقتصادی بین غول‌های آسیایی مانند چین و هند صحبت می‌کنند.

پوتین به سادگی از این تحولات برای جدا کردن اقتصاد روسیه از غرب استفاده کرد. نفت به جریان انتقال خود ادامه داده و ماشین جنگی روسیه را تغذیه می‌کند. گاهی اوقات می‌شنوید که اروپا دیگر به نفت روسیه وابسته نیست، زیرا از خرید آن منصرف شده است. در واقع، اما به منظور پایین نگهداشتن قیمت جهانی انرژی وابستگی جهانی به عرضه نفت روسیه وجود دارد. دو دهه پیش زمانی که روسیه در برابر بحران‌های بدهی ویرانگر یا معضلات‌های بانکی آسیب پذیر بود پوتین جرات حمله به اوکراین را نداشت.

نحوه برخورد دموکراسی‌های غربی با تنزل جایگاه خود از کرسی امپراتوری به عرصه گلادیاتور‌ها جالب توجه بوده است.

ناگهان هر قانون و ارزش جهانی کنار گذاشته شد و با شور و حرارت نبرد بین "ما" و "آنان" جایگزین شد. این تغییر رویکرد با جنگ غزه آشکارتر شد. روزی روزگاری آمریکا تلاش می‌کرد خود را در نقش و جایگاه میانجی بین اسرائییلی‌ها و فلسطینیان قرار دهد. آن نقش یک سوگیری مداوم داشت، اما آن چه از ۷ اکتبر رخ داده از نظر کیفی متفاوت است.

همان طور که شاهزاده "ترکی الفیصل" رئیس سابق اطلاعات عربستان سعودی در گفتگویی در ریاض  به من گفت احساس تعادل و توازن از بین رفته است. واشنگتن احساس می‌کند که در کنار اسرائیل در حال جنگ است و همان طور که همیشه در جنگ رخ می‌دهد حقیقت به اولین قربانی تبدیل شد. اطلاعات به دقت کنترل می‌شوند. اظهارات "جان کربی" مشاور امنیت ملی کاخ سفید در امور ارتباطات که مدعی شد از ماه اکتبر تاکنون حتی یک مورد نقض قوانین بین المللی توسط نیرو‌های اسرائیلی رخ نداده مرا به یاد اظهارات مشابه صورت گرفته در طول جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ میلادی انداخت.

ایالات متحده یک کشور منحصربفرد از نظر قدرتمند بودن باقی می‌ماند، اما دیگر منابع اقتصادی و معنوی برای ارائه یک ایده از نظم جهانی را ندارد. مسئولان امریکایی هر روز نشان می‌دهند که کاملا ناتوان از درک دیدگاه‌های مختلف هستند. با این وجود، همان طور که جلسه رای گیری در سازمان ملل متحد درباره آتش بس فوری در غزه نشان داد دیدگاه واشنگتن به طور فزاینده‌ای توسط اکثریت قاطع کشور‌ها مورد مناقشه قرار می‌گیرد.

هنگامی که نظم از هم گسسته می‌شود به سرعت و به طور جامع از بین می‌رود. در برخی از کشور‌های غربی حتی در نظر گرفتن دیدگاه‌های مخالف اکنون به عنوان یک نوع خفیف خیانت تلقی می‌شود. توجه به مسائل پیچیده جای خود را به ساده‌ترین روایت‌ها می‌دهد جایی که دشمن به عنوان یک نیروی بدخواه و جهانی شکل گرفته است.

آیا فلسطینیان حقوقی دارند؟ آیا آنان حتی به عنوان یک ملت وجود خارجی دارند؟ به نظر می‌رسد پاسخ پرسش منفی باشد و فلسطینیان تبدیل به ابزاری شده اند که توسط دیگر بازیگران مورد استفاده قرار می‌گیرند. از آنجایی که تلاش فکری برای دیدن فلسطینی‌ها به عنوان انسان‌هایی دارای حقوق بسیاری از کشور‌های غربی را مجبور می‌کند تا در بسیاری از موارد در مورد رویکرد خود تجدید نظر کنند آنان ناپدید می‌شوند. ما این موضوع را در ممنوعیت اعتراضات و صدا‌های طرفدار فلسطین از کنفرانس‌ها می‌بینیم همان طور که در آلمان این مورد به طور فزاینده‌ای رخ می‌دهد. در ایالات متحده اگر قرار است جنگ غزه هر نوع توجه مستمری را به خود جلب کند ابتدا باید به اپیزودی از جنگ فرهنگی دانشگاه آمریکایی تبدیل شود.

در زمانی که در حال نگارش این مقاله هستم کارکنان اورژانس فلسطین در بیمارستان‌های الشفاء و ناصر در غزه گور‌های دسته جمعی را کشف می‌کنند. شواهد ویدئویی غیرقابل انکار به نظر می‌رسند، اما تقریا هیچ گونه علاقه‌ای از سوی رسانه‌های غربی برای پرداختن به این موضوع دیده نمی‌شود.

غرب در تحمیل دیدگاه خود به بقیه جهان تنها نیست. مقام‌های پکن در زمان آغاز جنگ در اوکراین زمانی که مقاومت کی یف را به یک "توطئه امریکایی" تقلیل دادند و آن مقاومت را کم ارزش قلمداد کردند به همین ترتیب عمل نمودند. هند ترجیح داده خود را درگیر ماجرا نسازد اگرچه با بازیگران قوی‌تر در دو منازعه یعنی روسیه و اسرائیل همدردی آشکاری از خود نشان داده است. اغلب تصور می‌شود که جنگ‌ها به خاطر نظم صورت می‌گیرند و دو طرف در دیدگاه‌های خود در مورد معنای نظم مخالف هستند. در سودان درگیری بی رحمانه و مداوم بین نیرو‌های مسلح سودان و نیرو‌های پشتیبانی سریع نمونه‌ای از این مورد است.

نیرو‌های پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۳ میلادی در دارفور تاسیس شد، اما به نوعی شرکت امنیتی خصوصی تبدیل شد که در جنگ یمن با سرمایه گذاری دلار‌های نفتی عربستان و امارات جنگیده است. یک ارتش خصوصی در برابر هیچ دولتی پاسخگو نیست. همان طور که یک شرکت باید درآمد و سود را به حداکثر ممکن برساند یک گروه شبه نظامی خصوصی نیز باید بازده را به حداکثر برساند. هنگامی که فضای جنگ سرد شده و گرمای قبلی را از دست می‌دهد اخراج سربازان بسیار دشوار می‌شود همان گونه که در مورد یمن این موضوع رخ داد. در عوض، باید میدان‌های نبرد تازه‌ای را پیدا کرد.

این مدل موظف است که گسترش یابد البته فقط به این دلیل که هیچ اصل دیگری به اندازه "به حداکثر رساندن بازده" جذاب نیست.  در کمربند کشور‌هایی که از یمن تا سوریه، عراق و افغانستان امتداد دارند شبه نظامیان به موثرترین ابزار کنترل تبدیل شده اند. این روشی موثر برای کارآمد نگهداشتن جوامع در یک سیستم بازاری است که در آن نیروی کار نظامی یک نوجوان به آسان‌ترین کالا تبدیل می‌شود. به نظر می‌رسد این روند در آینده به طور فزاینده‌ای رواج پیدا کند، اما آیا می‌تواند جهانی شود؟

نیروی پشتیبانی سریع در سال ۲۰۱۶ میلادی  متوجه شد که یک نیروی شبه نظامی خصوصی می‌تواند انحصار کالا‌های ارزشمندی مانند طلا، ایمن سازی مسیر‌های تجاری و دسترسی به بازار‌های خارجی را به دست آورد. گروه واگنر در سال ۲۰۱۷ میلادی این موضوع را از همتای خود در سودان آموخت و آن را  به جمهوری آفریقای مرکزی و مالی برد. در ناحیه شمال نیروی پشتیبانی سریع برای گشت زنی در مرز با لیبی و جلوگیری از جریان مهاجران به اروپا مستقر شده است.

"کیشیدا فومیو" نخست وزیر ژاپن در سخنرانی خود در کنگره ایالات متحده در تاریخ ۱۱ آوریل از یک چشم انداز امنیتی واحد جهانی صحبت کرد زمانی که گفته بود: "اوکراین امروز ممکن است شرق آسیای فردا باشد".

نکته‌ای اجتناب ناپذیر در مورد جهانی شدن درگیری وجود دارد: هر بازیگری به دنبال شرکا و متحدانی است که بتواند آنان را بیابد و کنار خود داشته باشد به ویژه زمانی که جنگ به یک احتمال واقعی تبدیل می‌شود. بدین ترتیب، چشم‌انداز امنیتی امروز یادآور پویایی‌های منتهی به دو جنگ جهانی در قرن بیستم است. شاید یک جنگ جهانی صرفا جنگی باشد که در آن هیچ کس بیرون از جنگ نایستد از این نظر شاید ما در حال حاضر در یک جنگ جهانی قرار داریم.

امروز سفر به شرق آسیا ممکن است گاهی شبیه به بازگشت به دوران گمشده قلمداد شود دنیایی که در آن درگیری نظامی غیرقابل قبول به نظر می‌رسد، زیرا انرژی اجتماعی به طور منحصر بفردی بر توسعه فناوری و اقتصادی متمرکز شده است.

با این وجود، این تصور یک توهم است. سفرم به تایوان در سال ۲۰۲۳ میلادی در روز ملی آن جزیره بود و متقاعد شدم که اگرچه ممکن است وقوع جنگ قریب الوقوع نباشد، اما پایه‌های درگیری آینده اکنون در حال شکل گرفتن است. تفاهمی که نیم قرن پیش بین مائوتسه تونگ و ریچارد نیکسون بر سر تایوان مورد توافق قرار گرفته بود اکنون شکننده به نظر می‌رسد. چین دیگر نمی‌پذیرد که وضعیت موجود که اکثریت در تایوان ترجیح می‌دهند بتواند به طور نامحدود حفظ شود و ایالات متحده نیز متقاعد شده که حتی اتحاد مجدد مسالمت آمیز تایوان با سرزمین اصلی چین ممکن است اکنون که چین به یک رقیب جدی برای امریکا تبدیل شده غیر قابل قبول باشد.

من در مقاله‌ای که در این نشریه (نیواستیتسمن) در دسامبر ۲۰۲۳ میلادی نوشتم اشاره کرده بودم که  شاید بتوان لحظه کنونی تایوان را با سال ۲۰۰۴ در اوکراین سال وقوع انقلاب نارنجی یک دهه قبل از اولین حمله روسیه و تقریبا دو دهه قبل از جنگ کنونی مقایسه کرد.

جهانی شدن نزاع در نهایت بدان معناست که تنها اصل جهانی خود تعارض است و هیچ نقطه اشتعال منفردی را نمی‌توان با توسل به ایده‌های نظم حل کرد. اندیشکده‌ها و شرکت‌های ارائه دهنده خدمات مشاوره که علاقمند هستند درباره خطرات و تهدید‌ها بحث کنند، نشان می‌دهند که جهان در آستانه عصر خطر قرار دارد. این مفاهیم بیش از حد معقول به نظر می‌رسد. خطر اشاره به آینده دارد. در حال حاضر ما در میان ویرانه‌ها زندگی می‌کنیم.